Početak funkcionisanja Pokrajinskih robnih rezervi vezuje se za odluku Predsedništva SFRJ iz aprila 1974. godine. Tom odlukom je utvrđeno obrazovanje stalnih robnih rezervi na nivou tadašnjih socijalističkih republika i socijalističkih autonomnih pokrajina kao i opština. Nakon donošenja ove odluke, donet je Zakon o robnim rezervama SAP Vojvodine.
Tadašnje Pokrajinske robne rezerve osnovane su u skladu sa Ustavom SAP Vojvodine i Zakonom o pokrajinskim robnim rezervama. Raspolagale su izuzetnim količinama kako strateški važnih roba tako i ostalih vrsta roba. Sadržale su u sebi poljoprivredno – prehrambene proizvode, industrijsko – neprehrambene robe kao i tzv. intendantsku opremu. To je praktično značilo da su Pokrajinske robne rezerve sadržale blizu stotinu vrsta robe u ukupnoj vrednosti od preko 250 miliona nemačkih maraka.
Radi poboljšanja zakonske regulative Skupština SAP Vojvodine 03. novembra 1982. godine donosi novi Zakon o robnim rezervama. Po tom Zakonu su Pokrajinske robne rezerve funkcionisale sve do ukidanja 1992. godine. Naime, Vlada Republike Srbije 1992. godine donosi odluku kojom Pokrajinske robne rezerve prestaju sa radom. Tom odlukom kompletna imovina Pokrajinskih robnih rezervi prelazi u vlasništvo Republičkih robnih rezervi kojom prilikom osnivaju odeljenje u Novom Sadu. To znači da u periodu 1992 – 2002. godine Pokrajinske robne rezerve nisu postojale.
Usvajanjem Zakona o utvrđivanju određenih nadležnosti Autonomne pokrajine Vojvodine (tzv. “Omnibus zakon”), stekli su se uslovi za ponovno formiranje robnih rezervi na nivou AP Vojvodine. U skladu sa pomenutim Zakonom Skupština AP Vojvodine 2002. godine donosi “Odluku o delokrugu, organizaciji i načinu rada Direkcije za robne rezerve AP Vojvodine”, (Sl.list APV br. 10/2002).
Po toj odluci Skupštine AP Vojvodine Direkcija za robne rezerve AP Vojvodine funkcionisala je do donošenja “Pokrajinske skupštinske odluke o Direkciji za robne rezerve AP Vojvodine”,(Sl.list APV br. 54/2014) po kojoj funkcioniše i danas.
